Στο πέρασμα του χρόνου, οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής από τις αίθουσες τοκετών έρχονται πολύ συχνά, σύντομα όμως ξεχνιούνται, αλλά ξανάρχονται, για να καταλαγιάσουν μόνιμα στην ψυχή του απόμαχου, εκείνου που κάποια στιγμή αποσύρεται από τους αγώνες της γέννας. Είναι η χρονική στιγμή που μπορεί να ξεχωρίσει τις καλές από τις κακές στιγμές της γέννας και να κρατήσει εκείνες που φέρνουν ξανά τη χαρά και το γέλιο, με τις απλοϊκές λέξεις που τις εκφράζουν. Ορισμένες από τις φράσεις αυτές, που παραμένουν για πολλά χρόνια αναλλοίωτες, τις οποίες χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα οι γυναίκες, οι μαιευτήρες και οι μαίες, προσπάθησε ο συγγραφέας να τις καταγράψει, να τις αναλύσει, αλλά και να τις μπολιάσει με όσα γράφουν γι’ αυτές οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί και όσα αναφέρονται στους αρχαιοελληνικούς μύθους.
ΠεριεχόμεναΤα πρώτα λόγια της γέννας 9Τα κυητήρια ιαματικά λουτρά 23Το ανεμογκάστρι 33Η μνησίτοκος γυναίκα 43Ήταν έγκυος είχε και τα ρούχα της 53Το μικρόβιο που σκοτώνει τα έμβρυα 61Ο κακός ο τράχηλος 69Ο παιδισμός και η εξωμήτρια εγκυμοσύνη 75Η μήτρα έβγαζε σταφυλόρωγες 81Πήγε στο μαιευτήριο με σπασμένα νερά 87Το κεχρωσμένο ενάμνιο 97Το σαμάρι με τις λάμπες 105Το φοβερό Κριστέλλερ 113Η βεντούζα και το πυργοκέφαλο παιδί 121Πήραν το παιδί με τις κουτάλες 125Ένα περίμεναν δυο γεννήθηκαν 133Το παιδί γεννήθηκε με τα πόδια 149Το παιδί γεννήθηκε με προσωπίδα 155Ο λούρος έπνιξε το παιδί 161Γεννήθηκε ένα λιθοπαίδι 167Έπαθε σπασμούς στη γέννα 173Το κολλημένο ύστερο 181Το αφαλόκοψε το φάσκιωσε και έκοψε τη χρυσή 189Το πύαρ και οι υστερόπονοι 197Έπαθε ανεμοπύρωμα στη μήτρα 203Τα τελευταία λόγια της γέννας 211