Βασικά, τ' όνοµά µου δεν είναι ΠΕΝΥ ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟ. Είναι Πηνελόπη Τζόουνς. Το “Ζιζάνιο” είναι ΑΣΤΕΙΟ του µπαµπά µου. Όμως εγώ δεν βλέπω πού είναι το αστείο. Συν το ότι δεν είναι καν αλήθεια ότι είμαι ζιζάνιο. Απλώς μερικές φορές οι ΛΑΜΠΡΕΣ ΙΔΕΕΣ™ μου δεν έχουν λαμπρή κατάληξη στην πράξη. Για παράδειγμα, δεν σκόπευα η ξαδέρφη μου να καταλήξει καραφλή και καλυμμένη με σούπερ κόλλα και επίσης δεν σκόπευα να κλέψω τον σκύλο του γείτονά μας και να τον κάνω να μιλήσει ρωσικά... Δεν φταίω εγώ. Δεν μπορώ να το ελέγξω – Είμαι απλώς ένας μαγνήτης καταστροφής».
Ρυθμοί καταιγιστικοί, γλώσσα εξόχως γλαφυρή, που απηχεί τη σκέψη και το ιδιόλεκτο των παιδιών της σχολικής ηλικίας, ευφάνταστες ιστορίες –γεμάτες σκανταλιές, ανατροπές και ανεξάντλητο χιούμορ, που απευθύνεται τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους– είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τα βιβλία της εφτάτομης αυτής σειράς, που τόσο πολύ αγάπησαν παιδιά και ενήλικοι στο εξωτερικό.
Κάθε βιβλίο περιλαμβάνει τρεις ιστορίες, ενώ η υπέροχη εικονογράφηση της Jess Mikhail ζωντανεύει με τρόπο ανεπανάληπτο την Πένυ και τους υπόλοιπους ήρωες.