Στη δεκαετία του ’50, σε μια ελληνική επαρχιακή πόλη, μετά τον πόλεμο, μέσα στη νοοτροπία της εποχής και το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε με το τέλος του εμφυλίου και την προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας με τη βοήθεια της ΟΥΝΤΡΑ και της αμερικανικής οικονομικής βοήθειας, μια έφηβη κοπέλα αστικής χριστιανικής οικογένειας ερωτεύεται κατά παρέκκλιση των τότε κοινωνικών και θρησκευτικών ηθών μιας αναδυόμενης αστικής τάξης και τιμωρείται γι’ αυτό.
Το μυθιστόρημα διατρέχει μια χρονική περίοδο από το 1947 μέχρι την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, καταγράφει ιστορικά και πολιτικά στοιχεία από ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
O Πάνος Καπώνης είναι ένας από τους πρώτους ποιητές της «Γενιάς του ’70». Γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1947 στο Αγρίνιο. Σπούδασε οικονομικά και νομικά στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, καθώς και σκηνοθεσία θεάτρου-κινηματογράφου. Γράφει και δημοσιεύει ποίηση από το 1966. Ποιήματα, διηγήματα και δοκίμια του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, σε ανθολογίες και άλλα έντυπα. Γράφει επίσης τακτικά βιβλιοκριτική σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Ήταν από τους ιδρυτές του λογοτεχνικού Σωματείου «Κοινωνία των (δ)εκάτων», στο οποίο ήταν επί χρόνια γενικός γραμματέας. Διετέλεσε επίσης γενικός γραμματέας της «Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών». Έχουν εκδοθεί μέχρι τώρα εννιά (9) ποιητικές του συλλογές, δύο (2) βιβλία λογοτεχνικών δοκιμίων εκ των οποίων το ένα είναι πανεπιστημιακό σύγγραμμα και ένα (1) μυθιστόρημα, καθώς και μία ποιητική μονογραφία. Είναι δικηγόρος Αθηνών και δίδαξε Φαρμακευτικό Δίκαιο ως επ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Παράλληλα με τη λογοτεχνική του δραστηριότητα, έχουν εκδοθεί οκτώ (8) πανεπιστημιακά συγγράμματα Φαρμακευτικού Δικαίου, με τελευταίο το 2019 από τις επιστημονικές εκδόσεις «Παρισιάνου ΑΕ», για τα πανεπιστήμια ΕΚΠΑ, Πατρών και Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης.